Vanwege de enorme diversiteit aan muziek is het lastig om te beoordelen wat wel en geen zigeunermuziek is. De grens is lastig te trekken. Er zijn diverse stellingen te bedenken die het begrip zigeunermuziek afbakenen, maar op elke stelling valt wel iets af te dingen.
Stelling 1: Zigeunermuziek is alle muziek die gemaakt is door zigeuners.
Dat kan, maar wanneer je deze begrenzing hanteert dan sluit je de niet-zigeuners uit. En ook deze gadjo’s hebben fraaie interpretaties opgenomen van liedjes die geschreven zijn door zigeuners. Voorbeelden zijn het Nederlandse Parno Gadje, Hot Club de Norvège of Goran Bregovic. De laatste zorgde in de jaren negentig zelfs voor een explosie aan aandacht voor de fanfaremuziek van de Servische zigeuners.
Stelling 2: Zigeunermuziek is alle muziek gezongen in het Romani, de taal van de zigeuners.
Een prima afbakening maar dan sluit je de muziek van de zigeuners uit Spanje en Frankrijk uit, want zij zingen in hun eigen taal, het Cali. Een ander bezwaar is het feit dat zigeuners ook muziek van buiten hun eigen traditie spelen en dan ook niet in het Romani zingen. Denk maar aan de vele jazzstandards die Django Reinhardt opnam. Een ander voorbeeld is de themamuziek van James Bond, die erg populair is onder zigeunerblaaskapellen.
Wat is het dan wel?
Sommige liefhebbers beweren dat zij een zigeuner met de ogen dicht kunnen herkennen. Het vrije spel, een bepaald vibrato in de stem. Het is iets ondefinieerbaars dat ze in het hart treft en de haren in de nek overeind zet. Dat magische gevoel laat zich maar moeilijk in woorden en schema’s vangen. Daarom kiezen we in deze serie voor een ruime definitie van het begrip zigeunermuziek. In hun muziek trekken de Roma zich weinig aan van grenzen.
Omdat zigeuners hun eigen geschiedenis niet op schrift stelden in boeken vormde de muziek eeuwenlang een orale vorm van geschiedschrijving.
zaterdag 31 maart 2012
donderdag 29 maart 2012
Earl Scruggs overleden
De Amerikaanse banjopionier Earl Scruggs, die met zijn speltechniek de countrymuziek een ander aanzien gaf, is gisteren overleden in Nashville, Tennessee. Hij is 88 jaar geworden. Earl Scruggs (Flint Hill (1924) is een Amerikaans banjospeler die bekend is geworden door het introduceren van een geheel nieuwe, drievingerstijl, die een van de kenmerkende onderdelen werd van bluegrassmuziek. Zijn timing en expressie hebben de banjomuziek voor altijd veranderd. Ook de toon die Scruggs uit zijn Gibson Granada haalde is slechts door weinigen geëvenaard.De vergelijking van Scruggs met Paganini is zeker niet overdreven. Hij heeft op de ontwikkeling van de banjomuziek net zo'n grote invloed gehad als de italiaanse meesterviolist op de kunst van het vioolspelen. Ook hij tilde het spel met eigen composities en door zijn kwaliteiten als uitvoerend musicus naar een geheel nieuw niveau.
In 1945 ging hij deel uitmaken van Bill Monroes Blue Grass Boys en zijn drievingerspeelstijl werd al snel een sensatie. In 1948 verliet hij de band van Monroe en vormde een eigen band 'The Foggy Mountain Boys' met zanger/gitarist Lester Flatt die ook juist the Blue Grass Boys had verlaten.
In 1962 namen Flatt en Scrugs The ballad of Jed Clampett op, de titelmuziek voor de televisieserie The Beverly Hillbillies, waarin ze zelf ook enkele malen optraden.
Het ultieme banjo album is de instrumentale LP "Foggy Mountain Banjo", met daarop veel van de nummers die ofwel geschreven door, dan wel in de uitvoering door Scruggs zijn gaan behoren tot het basisrepertoire van iedere banjospeler.
De Bonzo Dog Band
De Bonzo Dog Band kan de boeken in als één van de meest bizarre bands uit de historie van de popmuziek.
fkomstig van de kunst opleiding eind jaren '60 was hun stijl een muzikale equivalent van Monty Python. 'Gorilla' en 'The Doughnut In Granny's Greenhouse' zijn hun eerste en tweede album.
De band werd in het najaar van 1962 opgericht door Vivian Stanshall en Rodney Slater. Slater speelde in een traditionele jazz band waarvan ze gelijk een aantal leden rekruteerden. Ook werd al snel pianist/songschrijver Neil Innes aan de band toegevoegd als belangrijk lid.
In totaal bestond de band uit 9 man. In eerste instantie werd de band Bonzo Dog Doo Dah band en later Bonzo Dog Dada band genoemd, naar een populair cartoon figuur en kunstenaar uit de 21ste eeuw. Uiteindelijk werd het afgekort tot Bonzo Dog band en zelfs in de volksmond liefkozend The Bonzos.
De band maakte in totaal 5 albums die uitkwamen tussen 1968 en 1972. Er verschenen, ook door de enorme hoeveelheid songs die ze opnamen, meer verzamelaars van de band.
Het bizarre karakter van de band, de melige en geniale songs naast elkaar, had tot gevolg dat The Beatles en ook de mannen van Monthy Pythons Flying Circus er helemaal mee wegliepen. Ook Eric Clapton, The Who en The Kinks waren grote fans van de groep.
Een van de meest geweldige nummers is zonder twijfel 'The Intro And The Outro' van het eerste album 'Gorilla'. Het idee is zo simpel maar o zo doeltreffend! Vivian Stanshall kondigt als spreekstalmeester de muzikant en zijn instrument aan. 'Gorilla' is een geweldig visitekaartje van waar de band toe in staat was.
In een mix van jazz, pop op z'n Beatles, dixieland, psychedelica, Spike Jones achtige sound effects, onzinnige teksten, de meest geniale meligheid in zang en voordracht speelt de band zijn volledige arsenaal aan trucs tot op de bodem uit.
Voor de luisteraar een groot feest en voor de muzikanten moet het succes toch ook een grote verrassing geweest zijn. De platenmaatschappij had waarschijnlijk door dat ze de meest bizarre band getekend hadden.
In alle anarchie die de band uitstraalde kregen ze voor elke track maar 2 uur de tijd om in de studio op te nemen. Als je dan het album beluistert is het alleen maar geweldiger. Een track als 'Jazz, Delicious Hot, Disgusting Cold', waarin ze hun eigen jazz roots op de hak nemen is ook onverslaanbaar.
Waar hun debuut een bonte (en geniale) verzameling songs en melige interludes was komen de Bonzos op hun tweede album nog sterker naar voren. Ook de songschrijverkwaliteiten van Stanshall en Innes komen op het tweede album 'The Doughnut In Granny's Greenhouse' het beste tot hun recht.
Daarnaast zijn de grappen nog sterker (als je wilt weten waar de basis voor Monty Python's knallende humor ligt ben je hier aan het juiste adres). Het hilarische 'Beautiful Zelda' een ode aan een spacegirl, maar ook het geweldige 'My Pink Half Of The Drainpipe' zijn van eenzame klasse.
Beide albums zijn in 2007 met vele bonustracks voorzien in een gedigitaliseerde versie verschenen.
Met dank aan Krekel Coen.
fkomstig van de kunst opleiding eind jaren '60 was hun stijl een muzikale equivalent van Monty Python. 'Gorilla' en 'The Doughnut In Granny's Greenhouse' zijn hun eerste en tweede album.
De band werd in het najaar van 1962 opgericht door Vivian Stanshall en Rodney Slater. Slater speelde in een traditionele jazz band waarvan ze gelijk een aantal leden rekruteerden. Ook werd al snel pianist/songschrijver Neil Innes aan de band toegevoegd als belangrijk lid.
In totaal bestond de band uit 9 man. In eerste instantie werd de band Bonzo Dog Doo Dah band en later Bonzo Dog Dada band genoemd, naar een populair cartoon figuur en kunstenaar uit de 21ste eeuw. Uiteindelijk werd het afgekort tot Bonzo Dog band en zelfs in de volksmond liefkozend The Bonzos.
De band maakte in totaal 5 albums die uitkwamen tussen 1968 en 1972. Er verschenen, ook door de enorme hoeveelheid songs die ze opnamen, meer verzamelaars van de band.
Het bizarre karakter van de band, de melige en geniale songs naast elkaar, had tot gevolg dat The Beatles en ook de mannen van Monthy Pythons Flying Circus er helemaal mee wegliepen. Ook Eric Clapton, The Who en The Kinks waren grote fans van de groep.
Een van de meest geweldige nummers is zonder twijfel 'The Intro And The Outro' van het eerste album 'Gorilla'. Het idee is zo simpel maar o zo doeltreffend! Vivian Stanshall kondigt als spreekstalmeester de muzikant en zijn instrument aan. 'Gorilla' is een geweldig visitekaartje van waar de band toe in staat was.
In een mix van jazz, pop op z'n Beatles, dixieland, psychedelica, Spike Jones achtige sound effects, onzinnige teksten, de meest geniale meligheid in zang en voordracht speelt de band zijn volledige arsenaal aan trucs tot op de bodem uit.
Voor de luisteraar een groot feest en voor de muzikanten moet het succes toch ook een grote verrassing geweest zijn. De platenmaatschappij had waarschijnlijk door dat ze de meest bizarre band getekend hadden.
In alle anarchie die de band uitstraalde kregen ze voor elke track maar 2 uur de tijd om in de studio op te nemen. Als je dan het album beluistert is het alleen maar geweldiger. Een track als 'Jazz, Delicious Hot, Disgusting Cold', waarin ze hun eigen jazz roots op de hak nemen is ook onverslaanbaar.
Waar hun debuut een bonte (en geniale) verzameling songs en melige interludes was komen de Bonzos op hun tweede album nog sterker naar voren. Ook de songschrijverkwaliteiten van Stanshall en Innes komen op het tweede album 'The Doughnut In Granny's Greenhouse' het beste tot hun recht.
Daarnaast zijn de grappen nog sterker (als je wilt weten waar de basis voor Monty Python's knallende humor ligt ben je hier aan het juiste adres). Het hilarische 'Beautiful Zelda' een ode aan een spacegirl, maar ook het geweldige 'My Pink Half Of The Drainpipe' zijn van eenzame klasse.
Beide albums zijn in 2007 met vele bonustracks voorzien in een gedigitaliseerde versie verschenen.
Met dank aan Krekel Coen.
dinsdag 27 maart 2012
Geschiedenis van de panfluit (2)
De vroege Griekse panfluiten, tot ca. 40 v.Chr. leken veel op de Chinese panfluiten uit de Han-dynastie (206 v.Chr. - 220 n.Chr.). Het vlot was rechthoekig en de buizen verschilden inwendig van lengte. Later werd één lager uiteinde uit de rechthoek gesneden, of een grotere hoek, zodat een vleugelvorm ontstond, die de werkelijke vorm van de buizen volgde; ofwel de diagonale lijn van de buizen daalde soms trapsgewijs. Deze heetten "Syrinx" of nauwkeuriger "Syrinx polykalmós", wat wil zeggen: Syrinx met vele rieten. Syrinx mono kalmós duidde op een enkelvoudige, rechte fluit.
N.B. Als de pijpen in één vlak gerangschikt zijn, spreken we van vlotvormige panfluiten of "vlotfluiten" in tegenstelling tot "bundelfluiten" waarbij de pijpen verbonden worden tot een min of meer rond "bos".
In een Chinees gedicht uit 1100 v. Chr. wordt melding gemaakt van het oudste blaasinstrument uit het Verre Oosten, de "Kuan".
Dit is waarschijnlijk een rechte fluit zonder vingergaten geweest, gestemd naar een van de twaalf "lü" of standaardtonen. Over het ontstaan van de lü gaat het volgende verhaal:
In 2697 v. Chr. werd Ling-Loen, muziekintendant van de Gele Keizer Hoeâg-ti, op reis gestuurd om de Vaststaande Toon te zoeken.Bij de Gele Rivier vond hij bamboestengels van gelijke dikte en hij sneed er één af om op te blazen. Een vogelpaar kwam aangeflogen en het mannetje floot zes tonen, beginnend op de zojuist gehoorde toon en het vrouwtje floot zes andere die ertussen pastten. Zo ontdekte Ling-Loen de Vaststaande Tonen. Hij sneed nog elf bamboestengels van verschillende lengte af en keerde met deze twaalf pijpjes terug naar huis. Hij had in de natuur de bamboefluit gevonden en de toonladder was hem door de natuur voorgezongen (naar onze huidige begrippen in halve tonen).
De vereniging van een volledig stel van twaalf stemfluitjes geeft een panfluit, de p'ai hsiao. De twaalf pijpen waren volgens de harmonie van de yang en yin, verdeeld in zes mannelijke en zes vrouwelijke tonen. De oneven getallen mannelijk en de even getallen vrouwelijk en de pijpjes waren ook in die groepen verdeeld. Het instrument werd dan ook lang als instument voor de bepaling van de toonhoogte gebruikt. Later zien we een symetrische rangschikking met de mannelijke pijpen aan de ene en de vrouwelijke pijpen aan de andere kant, waarij de langste pijpen aan de zijkant en de kortste in het midden.
Deze symmetrische schikking is dus pas van latere datum, in vroegere tijden werd alleen een verdeling gemaakt in mannelijke en vrouwelijke pijpjes, zonder rekening te houden met de melodie.
Klik hier voor Deel 1
N.B. Als de pijpen in één vlak gerangschikt zijn, spreken we van vlotvormige panfluiten of "vlotfluiten" in tegenstelling tot "bundelfluiten" waarbij de pijpen verbonden worden tot een min of meer rond "bos".
In een Chinees gedicht uit 1100 v. Chr. wordt melding gemaakt van het oudste blaasinstrument uit het Verre Oosten, de "Kuan".
Dit is waarschijnlijk een rechte fluit zonder vingergaten geweest, gestemd naar een van de twaalf "lü" of standaardtonen. Over het ontstaan van de lü gaat het volgende verhaal:
In 2697 v. Chr. werd Ling-Loen, muziekintendant van de Gele Keizer Hoeâg-ti, op reis gestuurd om de Vaststaande Toon te zoeken.Bij de Gele Rivier vond hij bamboestengels van gelijke dikte en hij sneed er één af om op te blazen. Een vogelpaar kwam aangeflogen en het mannetje floot zes tonen, beginnend op de zojuist gehoorde toon en het vrouwtje floot zes andere die ertussen pastten. Zo ontdekte Ling-Loen de Vaststaande Tonen. Hij sneed nog elf bamboestengels van verschillende lengte af en keerde met deze twaalf pijpjes terug naar huis. Hij had in de natuur de bamboefluit gevonden en de toonladder was hem door de natuur voorgezongen (naar onze huidige begrippen in halve tonen).
De vereniging van een volledig stel van twaalf stemfluitjes geeft een panfluit, de p'ai hsiao. De twaalf pijpen waren volgens de harmonie van de yang en yin, verdeeld in zes mannelijke en zes vrouwelijke tonen. De oneven getallen mannelijk en de even getallen vrouwelijk en de pijpjes waren ook in die groepen verdeeld. Het instrument werd dan ook lang als instument voor de bepaling van de toonhoogte gebruikt. Later zien we een symetrische rangschikking met de mannelijke pijpen aan de ene en de vrouwelijke pijpen aan de andere kant, waarij de langste pijpen aan de zijkant en de kortste in het midden.
Deze symmetrische schikking is dus pas van latere datum, in vroegere tijden werd alleen een verdeling gemaakt in mannelijke en vrouwelijke pijpjes, zonder rekening te houden met de melodie.
Klik hier voor Deel 1
zondag 25 maart 2012
Walk off the Earth
Walk Off the Earth (die van de hilarische cover van ‘Somebody That I Used To Know) werkte voor deze cover van ‘Little Boxes’, van de Amerikaanse singer/songwriter en politiek activiste Malvina Reynolds‘ samen met het Britse telecombedrijf O2. Verbazingwekkend wat je met kartonnen dozen als instrumenten kunt doen. En trouwens niet alleen als muziekinstrumenten …
vrijdag 23 maart 2012
Johnny Cash top 50 (47,46,45)
You're the nearest thing to Heaven opgenomen in 1958 tijdens de inmiddels beroemde sessies in de Memphis Sun Studios.
Van zijn 2e LP Sings the Songs that made him Famous (toen al) uit november 1958 het nummer
Don't Make Me Go, geschreven door Cash zelf.
Samenstelling van de band:
Cash, zang en gitaar; Luther Perkins, lead-gitaar; Marshall Grant, bas.
"Oney", nummer 45 in de Cash top 50, kwam uit in juli 1972. Het was de tweede single van het album Any Old Wind That Blows.
Het nummer is een van de vele nummers opgedragen "to the working man/for every man that puts in a hard eight or 10 hours a day of work and toil and sweat/always got somebody looking down his neck/trying to get more out of him than he really ought to have to put in."
Onderstaande opname is uit 1973, live in Melbourne, Australië.
woensdag 21 maart 2012
Geschiedenis van de Nederlandse blues (3): Livin' Blues
Halverwege de jaren zestig ontwikkelt zich, in navolging van Engeland, in Nederland een bluesbeweging. De eerste publiciteit krijgen de uit jazzkringen afkomstige Gay Pohl en Victoria Varekamp., die samen met Leo Unger en Antoine Gerson Lohman in ’65 het Loosdrechts Jazzconcours winnen. Eerder, in ’62, wint boogie woogie-pianist Rob Hoeke hetzelfde festival. Via Loosdrecht komen daarna meer namen van Nederlandse bluesinterpretatoren naar voren; in ’67 de (akoestische) Endatteme Jug Band, in ’68 de Oscar Benton Blues Band en in ’70 John The Relevator. De werkelijk ondergrondse beweging zit in Den Haag met Q65, The Subterreneans, Blues & Sons (met de eerder genoemde Leo Unger en Antoine Lohman), Indiscrimation en het daaruit voortspruitende Livin’ Blues.
In 1989 valt het doek voor Livin' Blues na de LP Snakedance definitief. Het gebruik van de naam blijft daarna een punt van discussie tussen (met name) Ted Oberg en Nicko Christiansen. Oberg noemt zijn band in de jaren '90 simpelweg Oberg. Christiansen speelt in die tijd in een band genaamd New Livin' Blues en sinds 2005 onder de naam Livin' Blues Xperience (LBX). Echter ditmaal zonder John Lagrand want die overlijdt in juni 2005 aan longemfyseem. De band Livin' Blues Xperience zet sindsdien de Livin' Blues "feeling" door en bestaat uit Nicko Christiansen (zang, saxofoon, precussie), Loek van der Knaap (gitaar), Jeroen van Niele (basgitaar), Kees van Krugten (drums), Francois Spannenburg (mondharmonica).
Deel 1
Deel 2
De in ’67 opgerichte Haagse groep rond meestergitarist Ted Oberg, groeit vanaf begin jaren zeventig uit tot een van de topbands van Nederland. Neemt haar platen op in Engeland onder leiding van producer Mike Vernon en scoort aanzienlijk in het buitenland. Hits: Wang Dang Doodle, Black Lisa, LB Boogie. Heft zichzelf in ’80 op. Wordt eind ’87 opnieuw opgericht, met van de oude samenstelling alleen nog zanger Nicko Christiansen en monharmonica-speler John Lagrand.
In 1989 valt het doek voor Livin' Blues na de LP Snakedance definitief. Het gebruik van de naam blijft daarna een punt van discussie tussen (met name) Ted Oberg en Nicko Christiansen. Oberg noemt zijn band in de jaren '90 simpelweg Oberg. Christiansen speelt in die tijd in een band genaamd New Livin' Blues en sinds 2005 onder de naam Livin' Blues Xperience (LBX). Echter ditmaal zonder John Lagrand want die overlijdt in juni 2005 aan longemfyseem. De band Livin' Blues Xperience zet sindsdien de Livin' Blues "feeling" door en bestaat uit Nicko Christiansen (zang, saxofoon, precussie), Loek van der Knaap (gitaar), Jeroen van Niele (basgitaar), Kees van Krugten (drums), Francois Spannenburg (mondharmonica).
Deel 1
Deel 2
maandag 19 maart 2012
1962 ♫ ♫ Bob Dylan
Het titelloze debuut-album van Bob Dylan ligt vanaf 19 maart 1962 in de platenwinkel. Op de LP staan o.a. You’re No Good, Highway 51 Blues, Gospel Blow, House Of The Rising Sun en Song To Woody.
Afkomstig van de eerste Bob Dlan LP "Bob Dylan" uit 1962.
Dit TV optreden is uit 1963: Man of Constant Sorrow
Afkomstig van de eerste Bob Dlan LP "Bob Dylan" uit 1962.
Dit TV optreden is uit 1963: Man of Constant Sorrow
zondag 18 maart 2012
1962 ♫ ♫ Eurovision 1962
Het zevende Eurovisie Songfestival is op 18 maart 1962 vanuit Luxemburg op televisie te zien. Frankrijk wint dankzij Isabelle Aubret met Un Premier Amour. Net als in 1960 doet François Dequelt voor Monaco mee. Hij wordt tweede met Dis Rien. Tijdens Katinka van de Nederlandse Spelbrekers valt het licht uit. Zodoende zijn alleen hun witte overhemden op het scherm te zien. Het duo eindigt als dertiende met nul punten, dezelfde score als Spanje, Oostenrijk en de Belgische Fud Leclerc. De Duitse Conny Froboess wordt zesde met Zwei Kleine Italiener. Dit wordt wel één van de grootste hits van 1962 in Europa.
De Spelbrekers, Kok en Rekkers, waren voor het eerst te horen tijdens de radio-uitzendingen. Ze maken opgewekte, vrolijke liedjes die ze vertalen vanuit het Duits, Engels en Frans. Daarnaast schreven ze ook zelf tal van songs. De Spelbrekers gaan ook over de grenzen. In '47-'48 maken ze een lange tournee door Indonesië. Begin jaren vijftig worden ze ook populair in België waar ze dan ook regelmatig optreden. Ze mogen zelfs de wereldtentoonstelling in Brussel openen met een televisieoptreden. De twee ontmoetten elkaar in 1943 in een Duitse munitiefabriek waar ze te werkgesteld waren.
Ze grijpen hun kans om te ontsnappen als ze in de gelegenheid worden gesteld om in Nederland kostuums uit te zoeken voor hun cabaretprogramma, ze keren niet naar Duitsland terug maar duiken onder. Kok en Rekkers zoeken elkaar na de oorlog meteen weer op en formeren samen De Spelbrekers. In 1956 braken ze door met het liedje "Oh wat ben je mooi".
In 1962 werden ze uitgezonden naar het Eurovisiesongfestival, met het liedje "Katinka".
Tijdens Katinka valt het licht uit. Zodoende zijn alleen hun witte overhemden op het scherm te zien.
Het liedje kreeg op het Songfestival geen punten maar werd een grote hit in Nederland. Het duo scoorde in de jaren vijftig en zestig talloze hits. In 1975 stoppen De Spelbrekers met het maken van platen en optreden om, met succes, hun eigen managementbureau op te zetten.
UPDATE 23 april 2012: Theo Rekkers is 20 april 2012 op 87-jarige leeftijd overleden
Lees hier: Theo Rekkers overleden
Het liedje kreeg op het Songfestival geen punten maar werd een grote hit in Nederland. Het duo scoorde in de jaren vijftig en zestig talloze hits. In 1975 stoppen De Spelbrekers met het maken van platen en optreden om, met succes, hun eigen managementbureau op te zetten.
UPDATE 23 april 2012: Theo Rekkers is 20 april 2012 op 87-jarige leeftijd overleden
Lees hier: Theo Rekkers overleden
vrijdag 16 maart 2012
woensdag 14 maart 2012
Quiz
Leonard en Keith zijn herkenbaar op deze foto, gemaakt op 26 februari 2012.
Maar wie is de rock-legende in het midden ?
Voor eeuwige roem graag je reactie via gerrit.krekel@facebook.com
Voor eeuwige roem graag je reactie via gerrit.krekel@facebook.com
dinsdag 13 maart 2012
Eddie Vedder naar Carré
Voor het eerst in de geschiedenis maakt Eddie Vedder de oversteek naar Europa voor een beperkt aantal soloconcerten. De frontman van Pearl Jam trapt op 25 en 26 juli 2012 af in het Koninklijk Theater Carré in Amsterdam, gaat vervolgens naar Manchester en Londen en sluit zijn tour af met een optreden op het Sudoeste Festival in Portugal. De kaartverkoop voor de concerten in Amsterdam begint volgende week vrijdag 23 maart om 10.00 uur. Voor deze concerten zijn alleen zitplaatsen beschikbaar en er geldt een ticketlimiet van maximaal twee tickets per persoon.
De speciale presale voor leden van Pearl Jam's Ten Club
is zojuist gestart.
De soloconcerten van Eddie Vedder vinden onder andere plaats ter ondersteuning van zijn in 2011 verschenen solo-album 'Ukulele Songs'. Onlangs genomineerd voor de Grammy Award voor beste Folk Album is 'Ukulele Songs' een verzameling van originele songs en covers uitgevoerd door Vedder op ukulele. Ook uitgebracht in 2011 is 'Water on the Road', een live-concert DVD geregisseerd door Brendan Canty van Fugazi en Christoph Green featuring Vedder's solo-optredens in Washington, op 16 en 17 augustus 2008.
De beroemde soundtrack voor de film 'Into The Wild' uit 2007 markeert Eddie Vedder's eerste volledige release als solo-artiest. Voor het album behaalde Vedder een Golden Globe Award voor het nummer 'Guaranteed' en een Golden Globe nominatie voor zijn bijdrage aan de film. De muziek van Into The Wild ontving bovendien twee Grammy nominaties: Beste lied geschreven voor film-, televisie of andere visuele media ('Guaranteed') en Best Rock Vocal Performance ('Rise'). Direct na de release van 'Into The Wild' begon Vedder aan een uitverkochte solo-tour door Noord Amerika. Ook na het uitbrengen van 'Ukulele Songs' ging hij weer 'on the road', ditmaal door Australië en wederom de Verenigde Staten. Nu is eindelijk Europa aan de beurt en Amsterdam speelt hierin met de aftrap van zijn tour een grote rol.
EDDIE VEDDER + Support act
Woensdag 25 en donderdag 26 juli 2012
Koninklijk Theater Carré, Amsterdam
Entree: € 85, € 90, € 95, € 100 (excl. servicekosten)
Aanvang: 20.00 uur
De kaartverkoop voor de concerten van Eddie Vedder begint volgende week vrijdag 23 maart om 10.00 uur via http://www.livenation.nl/, http://www.ticketmaster.nl/ en 0900 - 300 1250 (45 cpm) of via http://www.carre.nl/ en 0900 - 25 25 255 (€ 1,30 pg). Voor deze concerten zijn alleen zitplaatsen beschikbaar en er geldt een ticketlimiet van maximaal twee tickets per persoon. De speciale presale voor leden van Pearl Jam's Ten Club is zojuist gestart. Voor alle details omtrent deze speciale presale, check: PearlJam.com
De speciale presale voor leden van Pearl Jam's Ten Club
is zojuist gestart.
De soloconcerten van Eddie Vedder vinden onder andere plaats ter ondersteuning van zijn in 2011 verschenen solo-album 'Ukulele Songs'. Onlangs genomineerd voor de Grammy Award voor beste Folk Album is 'Ukulele Songs' een verzameling van originele songs en covers uitgevoerd door Vedder op ukulele. Ook uitgebracht in 2011 is 'Water on the Road', een live-concert DVD geregisseerd door Brendan Canty van Fugazi en Christoph Green featuring Vedder's solo-optredens in Washington, op 16 en 17 augustus 2008.
De beroemde soundtrack voor de film 'Into The Wild' uit 2007 markeert Eddie Vedder's eerste volledige release als solo-artiest. Voor het album behaalde Vedder een Golden Globe Award voor het nummer 'Guaranteed' en een Golden Globe nominatie voor zijn bijdrage aan de film. De muziek van Into The Wild ontving bovendien twee Grammy nominaties: Beste lied geschreven voor film-, televisie of andere visuele media ('Guaranteed') en Best Rock Vocal Performance ('Rise'). Direct na de release van 'Into The Wild' begon Vedder aan een uitverkochte solo-tour door Noord Amerika. Ook na het uitbrengen van 'Ukulele Songs' ging hij weer 'on the road', ditmaal door Australië en wederom de Verenigde Staten. Nu is eindelijk Europa aan de beurt en Amsterdam speelt hierin met de aftrap van zijn tour een grote rol.
EDDIE VEDDER + Support act
Woensdag 25 en donderdag 26 juli 2012
Koninklijk Theater Carré, Amsterdam
Entree: € 85, € 90, € 95, € 100 (excl. servicekosten)
Aanvang: 20.00 uur
De kaartverkoop voor de concerten van Eddie Vedder begint volgende week vrijdag 23 maart om 10.00 uur via http://www.livenation.nl/, http://www.ticketmaster.nl/ en 0900 - 300 1250 (45 cpm) of via http://www.carre.nl/ en 0900 - 25 25 255 (€ 1,30 pg). Voor deze concerten zijn alleen zitplaatsen beschikbaar en er geldt een ticketlimiet van maximaal twee tickets per persoon. De speciale presale voor leden van Pearl Jam's Ten Club is zojuist gestart. Voor alle details omtrent deze speciale presale, check: PearlJam.com
maandag 12 maart 2012
Gerrit van de Krekels
Ja, beste fans, hier is ie dan: Gerrit van Gerrit en de Krekels.
Een snapsot tijdens de laatste repetitie. Onze razende reporter wist deze avond bij te wonen en kon zodoende meemaken dat Gerrit weer eens strak de leiding had.
Een snapsot tijdens de laatste repetitie. Onze razende reporter wist deze avond bij te wonen en kon zodoende meemaken dat Gerrit weer eens strak de leiding had.
Hoge Noot
Het lezen en interpreteren van het notenschrift gaat de Krekels niet altijd goed af. Hun muzikaliteit lijdt daar weliswaar niet onder, maar enige kennis ervan zou toch wel handig zijn. Een korte introductie:
zaterdag 10 maart 2012
Ontdekken nieuwe muziek
Vroeger luisterde je naar de radio om nieuwe muziek te ontdekken, maar helaas hoor je daar tegenwoordig altijd maar dezelfde hits. Gelukkig is het internet één grote muziekbron.
Tip 1: Stemmingmakerij
Ben je in een bepaalde muziekstemming? Gelukkig kan een aantal onlinediensten je hier eenvoudig mee helpen. Musicovery en Stereomood maken afspeellijsten aan op basis van gemoedstoestanden.
Stereomood is wat specifieker en gebruikt termen als relaxed, dromerig of energiek, terwijl je bij Musicovery via een raster kunt bepalen of je in een nostalgische, dromerige bui bent of juist op zoek bent naar duistere, emotionele muziek.
Tip 2: Laat je bedienen
Het nadeel van onlinestreamingdiensten is dat je zelf moet zoeken naar je muziek, terwijl je bij onlineradiostations er dan weer op moet vertrouwen dat de eigenaren wel in staat zijn een behoorlijke mix in elkaar te draaien.
De leden van 8tracks zijn dol op het in elkaar steken van mixtapes, die je kunt doorzoeken op genre en gebruikerswaarderingen. Er is ook een mobiele app beschikbaar voor iOS en Android. Het enige nadeel is dat je maar een beperkt aantal keren een nummer kunt overslaan in een mix, dus kies je dj goed.
Tip 3: Vraag het de experts
Als je een deskundig advies wilt over nieuwe muziek zijn er meer dan voldoende gespecialiseerde sites en blogs te vinden die je van de laatste hype op de hoogte kunnen brengen. Uiteraard zijn ook muziekfora een goed beginpunt. Het Nederlandse Musicmeter en op internationaal gebied Pitchfork en Stereogum zijn goede keuzes, maar vergeet ook zeker niet om op Amazon.com te kijken.
Deze winkelsite laat zijn gebruikers recensies schrijven en lijstjes maken. Ze tonen bovendien wat klanten die een bepaald album hebben aangeschaft nog meer kochten. Ten slotte is Hype Machine een geweldige bron, omdat het duizenden blogs overal ter wereld in de gaten houdt en de best gewaardeerde nummers in een ranglijst plaatst.
Tip 4: Livenostalgie
Soms is het beter nieuwe muziek te laten voor wat het is, en de muziek die je al kent op een andere manier te ontdekken. Wolfgang’s Concert Vault specialiseert zich in liveconcertopnames, zowel beeld als geluid, en koppelt een verbijsterend groot archief aan de verkoop van leuke verzamelaarsitems als posters, shirts en foto’s. De toegang is gratis en het is ook mogelijk om materiaal te downloaden.
Tip 5: Relevante radio
Spotify, een populaire streamingdienst die in vrijwel heel Europa verkrijgbaar is, heeft een radiofunctie aan boord, maar die werkt lang niet zo goed als we zouden willen. Met hulp van Echofi, een onlinedienst waarvan de API gekoppeld is aan Spotify, bouw je radiokanalen aan de hand van zelf ingevoerde artiesten. Zo hoef je niet meer voortdurend een nummer over te slaan omdat het niet aan je smaak voldoet.
Tip 6: Blader door muziekvideo’s
Onlinemuziekdiensten schieten als paddenstoelen uit de grond, maar veel mensen vergeten dat YouTube inmiddels een van de grootste muziekbibliotheken op aarde heeft. Muziekvideo’s, fotocollages met achtergrondmuziek en zelfgemaakte eerbetonen worden dagelijks met honderden tegelijk toegevoegd. En dankzij het YouTube-algoritme krijg je voortdurend gerelateerd materiaal in beeld.
Een tijdrovende, maar bijzonder bevredigende manier voor het vinden van oud en nieuw talent. Vergeet ook vooral YouTubes discofunctie niet, die een afspeellijst samenstelt op basis van een door jou uitgekozen nummer of artiest.
Tip 1: Stemmingmakerij
Ben je in een bepaalde muziekstemming? Gelukkig kan een aantal onlinediensten je hier eenvoudig mee helpen. Musicovery en Stereomood maken afspeellijsten aan op basis van gemoedstoestanden.
Stereomood is wat specifieker en gebruikt termen als relaxed, dromerig of energiek, terwijl je bij Musicovery via een raster kunt bepalen of je in een nostalgische, dromerige bui bent of juist op zoek bent naar duistere, emotionele muziek.
Tip 2: Laat je bedienen
Het nadeel van onlinestreamingdiensten is dat je zelf moet zoeken naar je muziek, terwijl je bij onlineradiostations er dan weer op moet vertrouwen dat de eigenaren wel in staat zijn een behoorlijke mix in elkaar te draaien.
De leden van 8tracks zijn dol op het in elkaar steken van mixtapes, die je kunt doorzoeken op genre en gebruikerswaarderingen. Er is ook een mobiele app beschikbaar voor iOS en Android. Het enige nadeel is dat je maar een beperkt aantal keren een nummer kunt overslaan in een mix, dus kies je dj goed.
Tip 3: Vraag het de experts
Als je een deskundig advies wilt over nieuwe muziek zijn er meer dan voldoende gespecialiseerde sites en blogs te vinden die je van de laatste hype op de hoogte kunnen brengen. Uiteraard zijn ook muziekfora een goed beginpunt. Het Nederlandse Musicmeter en op internationaal gebied Pitchfork en Stereogum zijn goede keuzes, maar vergeet ook zeker niet om op Amazon.com te kijken.
Deze winkelsite laat zijn gebruikers recensies schrijven en lijstjes maken. Ze tonen bovendien wat klanten die een bepaald album hebben aangeschaft nog meer kochten. Ten slotte is Hype Machine een geweldige bron, omdat het duizenden blogs overal ter wereld in de gaten houdt en de best gewaardeerde nummers in een ranglijst plaatst.
Tip 4: Livenostalgie
Soms is het beter nieuwe muziek te laten voor wat het is, en de muziek die je al kent op een andere manier te ontdekken. Wolfgang’s Concert Vault specialiseert zich in liveconcertopnames, zowel beeld als geluid, en koppelt een verbijsterend groot archief aan de verkoop van leuke verzamelaarsitems als posters, shirts en foto’s. De toegang is gratis en het is ook mogelijk om materiaal te downloaden.
Tip 5: Relevante radio
Spotify, een populaire streamingdienst die in vrijwel heel Europa verkrijgbaar is, heeft een radiofunctie aan boord, maar die werkt lang niet zo goed als we zouden willen. Met hulp van Echofi, een onlinedienst waarvan de API gekoppeld is aan Spotify, bouw je radiokanalen aan de hand van zelf ingevoerde artiesten. Zo hoef je niet meer voortdurend een nummer over te slaan omdat het niet aan je smaak voldoet.
Tip 6: Blader door muziekvideo’s
Onlinemuziekdiensten schieten als paddenstoelen uit de grond, maar veel mensen vergeten dat YouTube inmiddels een van de grootste muziekbibliotheken op aarde heeft. Muziekvideo’s, fotocollages met achtergrondmuziek en zelfgemaakte eerbetonen worden dagelijks met honderden tegelijk toegevoegd. En dankzij het YouTube-algoritme krijg je voortdurend gerelateerd materiaal in beeld.
Een tijdrovende, maar bijzonder bevredigende manier voor het vinden van oud en nieuw talent. Vergeet ook vooral YouTubes discofunctie niet, die een afspeellijst samenstelt op basis van een door jou uitgekozen nummer of artiest.
donderdag 8 maart 2012
Internationale Vrouwendag
Vandaag internationale vrouwendag...dus extra aandacht hiervoor op deze blog waar toch met name mannen de dienst uitmaken.
Tip van Krekel Lex: First Aid Kit
Countrymuziek uit Zweden is misschien toch minder vreemd dan het op eerste gezicht (of gehoor) lijkt. Pippi Langkous heeft tenslotte ook wel iets weg van Dolly Parton in haar coat of many colors. En een klassiek album van Lee Hazlewood heet Cowboy in Sweden; hij voelde zich nu eenmaal thuis tussen de blonde schonen en in het berglandschap, dat een beetje doet denken aan zijn thuisstaat Oklahoma.
Op zijn beurt verlangt het duo Johanna en Klara Söderberg stiekem naar het verre Amerika en de tijd van knus voor de open haard zitten met een goed boek. Het gaat van "I'll be your Emmylou and I'll be your June / And you'll be my Gram and my Johnny too" tot gezellig hippiehandgeklap met de band Bright Eyes in 'King of the World'. De helende zang van de Zweedse zusjes is te allen tijde eerste hulp bij liefdesverdriet.
De cd The Lion's Roar is een uitstekende replica van een willekeurige countryplaat uit de jaren zeventig, zonder dat je daarbij meteen een ongemakkelijk gevoel krijgt. Deze jonge meiden weten juist een verfrissende draai aan de vertrouwde klanken te geven. Net als bijvoorbeeld de film The Artist speelt First Aid Kit zo mooi in op het gevoel van toen.
En daarna de waarschuwingstip van Krekel Sander
Geboren in Woodbridge, New Jersey. De muziek van Dory Previn heeft eigenlijk meer te maken met de chansontraditie van de Franse zangers dan met Amerikaanse rock & roll, maar toch vindt de gevoelige, soms neurotische poëzie van Previn weerklank bij de gedesillusioneerde rockgeneratie in '71/'72.
Dory is de dochter uit een streng katholiek arbeidersgezin; op haar elfde zingt ze al in kroegen om geld in het gezin binnen te brengen. Het komt zelfs zover dat Dory haar vader eens dagenlang in de eetkamer opsluit. Als ze thuis niets meer te zoeken heeft, probeert ze een baan te vinden als actrice, zangeres of danseres. Als dat niet lukt gaat ze, op weg geholpen door de boeken van Kafka, James Joyce en T.S. Elliot, korte verhalen, reclameteksten, tv-scripts en songteksten voor Hollywood-films schrijven. Ze trouwt met de componist André Previn, is voortdurend onder behandeling van een psychiater, en komt verscheidene malen op de nominatie voor een Academy Award voor songteksten. Als Previn haar in '69 verlaten heeft om met Mia Farrow te trouwen, brengt ze vier maanden in een zenuwinrichting door, waar ze songs gaat schrijven om orde in haar eigen geestelijke chaos te brengen. Sindsdien is haar stijl van songschrijven veranderd en lyrischer geworden, persoonlijker.
Dory schrijft over jonge meisjes die huwelijken verstoren ('Beware Of Young Girls'), en over oudere dames met jongere minnaars ('Lemon Haired Ladies'), over de zelfmoord van een toneelspeelster die het niet maakt in Hollywood, ('Mary Brown And The Hollywood Sign') en over de dood van een zangeres ('A Stone For Bessie Smith') naar aanleiding van de dood van Janis Joplin. Volgens een criticus zingt Previn met de opvattingen van Dylan, de melancholieke stemming van Tim Hardin, de zwaarmoedigheid van Leonard Cohen en de stille humor van Tom Paxton.
Tip van Krekel Lex: First Aid Kit
Countrymuziek uit Zweden is misschien toch minder vreemd dan het op eerste gezicht (of gehoor) lijkt. Pippi Langkous heeft tenslotte ook wel iets weg van Dolly Parton in haar coat of many colors. En een klassiek album van Lee Hazlewood heet Cowboy in Sweden; hij voelde zich nu eenmaal thuis tussen de blonde schonen en in het berglandschap, dat een beetje doet denken aan zijn thuisstaat Oklahoma.
Op zijn beurt verlangt het duo Johanna en Klara Söderberg stiekem naar het verre Amerika en de tijd van knus voor de open haard zitten met een goed boek. Het gaat van "I'll be your Emmylou and I'll be your June / And you'll be my Gram and my Johnny too" tot gezellig hippiehandgeklap met de band Bright Eyes in 'King of the World'. De helende zang van de Zweedse zusjes is te allen tijde eerste hulp bij liefdesverdriet.
De cd The Lion's Roar is een uitstekende replica van een willekeurige countryplaat uit de jaren zeventig, zonder dat je daarbij meteen een ongemakkelijk gevoel krijgt. Deze jonge meiden weten juist een verfrissende draai aan de vertrouwde klanken te geven. Net als bijvoorbeeld de film The Artist speelt First Aid Kit zo mooi in op het gevoel van toen.
En daarna de waarschuwingstip van Krekel Sander
Geboren in Woodbridge, New Jersey. De muziek van Dory Previn heeft eigenlijk meer te maken met de chansontraditie van de Franse zangers dan met Amerikaanse rock & roll, maar toch vindt de gevoelige, soms neurotische poëzie van Previn weerklank bij de gedesillusioneerde rockgeneratie in '71/'72.
Dory is de dochter uit een streng katholiek arbeidersgezin; op haar elfde zingt ze al in kroegen om geld in het gezin binnen te brengen. Het komt zelfs zover dat Dory haar vader eens dagenlang in de eetkamer opsluit. Als ze thuis niets meer te zoeken heeft, probeert ze een baan te vinden als actrice, zangeres of danseres. Als dat niet lukt gaat ze, op weg geholpen door de boeken van Kafka, James Joyce en T.S. Elliot, korte verhalen, reclameteksten, tv-scripts en songteksten voor Hollywood-films schrijven. Ze trouwt met de componist André Previn, is voortdurend onder behandeling van een psychiater, en komt verscheidene malen op de nominatie voor een Academy Award voor songteksten. Als Previn haar in '69 verlaten heeft om met Mia Farrow te trouwen, brengt ze vier maanden in een zenuwinrichting door, waar ze songs gaat schrijven om orde in haar eigen geestelijke chaos te brengen. Sindsdien is haar stijl van songschrijven veranderd en lyrischer geworden, persoonlijker.
Dory schrijft over jonge meisjes die huwelijken verstoren ('Beware Of Young Girls'), en over oudere dames met jongere minnaars ('Lemon Haired Ladies'), over de zelfmoord van een toneelspeelster die het niet maakt in Hollywood, ('Mary Brown And The Hollywood Sign') en over de dood van een zangeres ('A Stone For Bessie Smith') naar aanleiding van de dood van Janis Joplin. Volgens een criticus zingt Previn met de opvattingen van Dylan, de melancholieke stemming van Tim Hardin, de zwaarmoedigheid van Leonard Cohen en de stille humor van Tom Paxton.
woensdag 7 maart 2012
The Dubliners
De oorspronkelijk naam van de groep was: "The Ronnie Drew Group". Maar deze werd veranderd in "The Dubliners", naar het boek van James Joyce, dat toentertijd werd gelezen door Luke Kelly. Hun eerste hit in het Verenigd Koninkrijk was "Seven Drunken Nights", dat in 1967 de zevende plaats in de hitparade behaalde. De groep heeft in de loop der jaren verschillende personeelswijzigingen gekend. Ronnie Drew verliet in de jaren 70 de groep enige tijd en hij werd vervangen door Jim McCann.
maandag 5 maart 2012
The House of the Rising Sun
Deze traditional uit de 16e eeuw werd voor het eerst in november 1928 op de plaat gezet door Texas Alexander. Het nummer is ook bekend onder de titel Rising Sun Blues.
Alan Price van The Animals (die uiteindelijk de meest bekende en succesvolste versie zouden uitbrengen) zocht uit de deze Engelse traditional door emigranten naar Amerika geexporteerd werd en in de New Orleans stijl werd herschreven.
Muziekverzamelaar Alan Lomax nam het nummer (getiteld The Rising Sun Blues) in 1937 op met de 16-jarige
zangeres Georgia Turner. Er volgden nog vele andere versies: in de jaren veertig door o.a. Woody Guthrie en Lead Belly en het volgende decennium Glenn Yarbrough, The Weavers en Pete Seeger. In de jaren zestig werd het lied bekend bij het grote publiek: Joan Baez, Bob Dylan en Nina Simone gingen The Animals voor.
Alan Price van The Animals (die uiteindelijk de meest bekende en succesvolste versie zouden uitbrengen) zocht uit de deze Engelse traditional door emigranten naar Amerika geexporteerd werd en in de New Orleans stijl werd herschreven.
Muziekverzamelaar Alan Lomax nam het nummer (getiteld The Rising Sun Blues) in 1937 op met de 16-jarige
zangeres Georgia Turner. Er volgden nog vele andere versies: in de jaren veertig door o.a. Woody Guthrie en Lead Belly en het volgende decennium Glenn Yarbrough, The Weavers en Pete Seeger. In de jaren zestig werd het lied bekend bij het grote publiek: Joan Baez, Bob Dylan en Nina Simone gingen The Animals voor.
De uitvoering van The Animals is bekend geworden als de eerste folk-plaat met een eigen rockarrangement.
zaterdag 3 maart 2012
Geschiedenis van de panfluit (1)
Een legende uit de Griekse mythologie vertelt over het ontstaan van de panfluit. De god Pan, een herder, zag er niet erg aantrekkelijk uit, want hij had hoorns, een baard en bokkepoten. Op een dag ontmoette hij de mooie nymf Syrinx, maar zij was bang voor Pan en vluchtte.
Pan achtervolgde haar en toen zij bij de oever van een rivier kwam smeekte ze de god van de rivier om haar te helpen. Deze veranderde Syrinx in een rietstengel. Toen Pan bij de rivier aankwam vond hij niemand en op zijn roepen kwam geen antwoord. Het enige wat hij hoorde was het ruisen van het riet. Hij plukte de rietstengel en verdeelde hem in zeven stukken en verbond deze met elkaar. Hij begon erop te spelen om aan zijn verdriet uiting te geven en als herinnering aan de nymf noemde hij dit instrument "Syrinx".
Ook wordt in de Griekse mythologie vertelt over de wijnfeesten van Dyonysos, waarbij de panfluit gebruikt werd.
Verder is er het verhaal van Pan die Apollo uitdaagt tot een wedstrijd, waarbij Pan op de panfluit en Apollo op de lier speelt. Midas zal beoordelen wie de beste is; Pan komt als winnaar uit de strijd te voorschijn. Dit wordt ook beschreven in een gedicht van C.Gravesteyn uit 1660:"Op het speelen van Apollo en Pan met het oordeel van Midas".
Het is moeilijk vast te stellen wanneer en waar de panfluit werkelijk is ontstaan, maar het instrument kwam in elk geval in de Griekse Oudheid voor.
Het waren instrumenten voor herders en ze bestonden uit een verzameling buizen van verschillende lengte, meestal zeven, elk ervan leek op een eenvoudige rechte fluit zonder vingergaten, die gesloten was aan het ondereinde en slechts één toon van de toonreeks gaf. Zij waren aaneengevoegd op een wijze van een vlot, de boveneinden vormden een horizontale lijn, de door de benedeneinden gevormde lijn was veranderlijk van vorm.
Het materiaal wat gebruikt werd was riet, hout, been , brons of metaal; met riet aaneen gebonden of met lak of was samengekleefd.
Omstreeks 1300 voor Christus zijn in Griekenland al toonvoortbrengers zoals zangstem, lier, harp en panfluit. 689 voor Christus beschrijft Hesiodos, dichter uit Boëstrië, in "Theogonie" (over het ontstaan van de wereld en de goden) negen muzen; Callope, van de heldenzang, wordt ook wel met een panfluit van negen pijpjes afgebeeld.
Mogelijk is de geschiedenis van de panfluit begonnen met het ontstaan van de rechte, gatenloze fluit. Deze bestonden reeds in de oude steentijd ( tussen 40.000 en 10.000 jaar voor Christus). Je kon er één toon op spelen en eventueel overblazen of afdekken.
Daarna ontstond het idee om rechte fluiten van verschillende lengte te combineren, waarschijnlijk eerst met evenveel spelers als rechte fluiten. Elke speler speelde dan één toon, maar wel allemaal verschillende. Voor de hand liggend is het dat dan de wens ontstaat tot de concentratie van spelers tot één instrumentalist, dat de pijpjes gebundeld worden en het instrument ontstaat dat we nu pan(s)fluit noemen.
Pan achtervolgde haar en toen zij bij de oever van een rivier kwam smeekte ze de god van de rivier om haar te helpen. Deze veranderde Syrinx in een rietstengel. Toen Pan bij de rivier aankwam vond hij niemand en op zijn roepen kwam geen antwoord. Het enige wat hij hoorde was het ruisen van het riet. Hij plukte de rietstengel en verdeelde hem in zeven stukken en verbond deze met elkaar. Hij begon erop te spelen om aan zijn verdriet uiting te geven en als herinnering aan de nymf noemde hij dit instrument "Syrinx".
Ook wordt in de Griekse mythologie vertelt over de wijnfeesten van Dyonysos, waarbij de panfluit gebruikt werd.
Verder is er het verhaal van Pan die Apollo uitdaagt tot een wedstrijd, waarbij Pan op de panfluit en Apollo op de lier speelt. Midas zal beoordelen wie de beste is; Pan komt als winnaar uit de strijd te voorschijn. Dit wordt ook beschreven in een gedicht van C.Gravesteyn uit 1660:"Op het speelen van Apollo en Pan met het oordeel van Midas".
Het is moeilijk vast te stellen wanneer en waar de panfluit werkelijk is ontstaan, maar het instrument kwam in elk geval in de Griekse Oudheid voor.
Het waren instrumenten voor herders en ze bestonden uit een verzameling buizen van verschillende lengte, meestal zeven, elk ervan leek op een eenvoudige rechte fluit zonder vingergaten, die gesloten was aan het ondereinde en slechts één toon van de toonreeks gaf. Zij waren aaneengevoegd op een wijze van een vlot, de boveneinden vormden een horizontale lijn, de door de benedeneinden gevormde lijn was veranderlijk van vorm.
Het materiaal wat gebruikt werd was riet, hout, been , brons of metaal; met riet aaneen gebonden of met lak of was samengekleefd.
Omstreeks 1300 voor Christus zijn in Griekenland al toonvoortbrengers zoals zangstem, lier, harp en panfluit. 689 voor Christus beschrijft Hesiodos, dichter uit Boëstrië, in "Theogonie" (over het ontstaan van de wereld en de goden) negen muzen; Callope, van de heldenzang, wordt ook wel met een panfluit van negen pijpjes afgebeeld.
Mogelijk is de geschiedenis van de panfluit begonnen met het ontstaan van de rechte, gatenloze fluit. Deze bestonden reeds in de oude steentijd ( tussen 40.000 en 10.000 jaar voor Christus). Je kon er één toon op spelen en eventueel overblazen of afdekken.
Daarna ontstond het idee om rechte fluiten van verschillende lengte te combineren, waarschijnlijk eerst met evenveel spelers als rechte fluiten. Elke speler speelde dan één toon, maar wel allemaal verschillende. Voor de hand liggend is het dat dan de wens ontstaat tot de concentratie van spelers tot één instrumentalist, dat de pijpjes gebundeld worden en het instrument ontstaat dat we nu pan(s)fluit noemen.
donderdag 1 maart 2012
Johnny Cash top 50 (50,49,48)
Mooie serie wordt dit : de Johnny Cash top 50.
Van de 93 nummers die Johnny Cash in de hitlijsten heeft gehad volgen de komende maanden de 50 succesvolste.
Op nummer 50: Katy Too. Verscheen op Johnny Cash' 4e elpee Greatest! uit 1959, dat overigens geen verzamelalbum is.
Cash schreef het samen met Jack Clement, die samen met Sam Phillips tekende voor de productie.
Bezetting: Cash (zang, gitaar), Luther Perkins (gitaar), Marshall Grant (bas)
Nummer 49 in de Johnny Cash top 50: Orange Blossom Special.
Al eerder gepubliceerd op Gerrit en de Krekels. Klik hier.
Nummer 48 in de Johnny Cash top 50: See Ruby Fall.
Afkomstig van het 33ste album Hello, I'm Johnny Cash uit 1970.
Hij schreef het nummer samen met Roy Orbison.
Johnny Cash - Vocals, Guitar
Carl Perkins, Bob Wootton, Jerry Shook - Guitar
Norman Blake - Dobro/Guitar
Marshall Grant - Bass
W.S. Holland - Drums
Bill Pursell - Piano
George Tidwell - Trumpet
The Carter Family - Background Vocals
Van de 93 nummers die Johnny Cash in de hitlijsten heeft gehad volgen de komende maanden de 50 succesvolste.
Op nummer 50: Katy Too. Verscheen op Johnny Cash' 4e elpee Greatest! uit 1959, dat overigens geen verzamelalbum is.
Cash schreef het samen met Jack Clement, die samen met Sam Phillips tekende voor de productie.
Bezetting: Cash (zang, gitaar), Luther Perkins (gitaar), Marshall Grant (bas)
Nummer 49 in de Johnny Cash top 50: Orange Blossom Special.
Al eerder gepubliceerd op Gerrit en de Krekels. Klik hier.
Nummer 48 in de Johnny Cash top 50: See Ruby Fall.
Afkomstig van het 33ste album Hello, I'm Johnny Cash uit 1970.
Hij schreef het nummer samen met Roy Orbison.
Johnny Cash - Vocals, Guitar
Carl Perkins, Bob Wootton, Jerry Shook - Guitar
Norman Blake - Dobro/Guitar
Marshall Grant - Bass
W.S. Holland - Drums
Bill Pursell - Piano
George Tidwell - Trumpet
The Carter Family - Background Vocals
Abonneren op:
Posts (Atom)