Bijna vergeten: Lieutenant Pigeon

Lieutenant Pigeon is een Britse muziekgroep ontstaan in de buurt van Coventry en was eigenlijk een spin-off van een andere experimentele band uit die tijd, Stavely Makepeace. Lieutenant Pigeon werd opgericht door Rob Woodward en beheerd door David Whitehouse. Andere leden waren onder andere bassist Stephen Johnson en drummer Nigel Fletcher.
Bijzonder aan Lieutenant Pigeon was het specifieke geluid (ragtime), maar wat nog merkwaardiger was, was dat de piano bespeeld werd door de moeder van Woodward. Of dat moeder van Woodward er wat mee te maken heeft weten we niet maar Luitenant Pigeon behaalde twee hits waaronder "Mouldy Oude Dough" uit 1972.
"Mouldy Oude Dough" werd geschreven door Rob Woodward en Nigel Fletcher en bereikte zelfs de nummer 1-positie in Engeland en scoorde ook bij ons bijzonder goed. De titel “Mouldy Old Dough” is dan weer afkomstig uit de jaren ’20 toen de zin "vo-de-o-do" veel gebruikt werd in het Jazz.
De opvolger "Desperate Dan” deed het nog behoorlijk in het thuisland, maar een nieuwe nummer 1 zat er niet in. Begrijpelijk als je bedenkt dat hun nummers grotendeels instrumentaal waren en de zang beperkt werd tot het ‘zingen’ van de titels.
Maar in 1974 lijkt het dan toch weer te lukken met een cover van "I'll Take You Home Again, Kathleen" maar verder dan de 3de plek in Australië geraakte de heren niet. Daarna verdwijnt Lieutenant Pigeon naar de achtergrond tot in 1978 bekend raakt dat de groep uit elkaar gaat. In de jaren ’80 probeert bassist Johnson de groep opnieuw samen te stellen met nieuwe leden en behaalt er zelfs enkele bescheiden successen mee in Scandinavië om dan later een video productiebedrijf op touw te zetten. Momenteel bestaat de naam nog maar geen enkel origineel bandlid maakt er nog deel van uit.

In Alle Staten: Nebraska

De 51 Amerikaanse staten hebben ieder zo hun eigen favoriete en succesvolle artiest.
In de komende 51 afleveringen komen alle staten aan bod met een kort overzicht van de artiesten die, behalve er geboren zijn, zich het meest met die staat identificeerden. Bekende voorbeelden: Arkansas-Johnny Cash, Californië-Brian Wilson (Beach Boys), Georgia-Ray Charles en Texas-Buddy Holly.

Maar wie vertegenwoordigt Hawaii, Alaska, Florida of New York ?

In deze 28e aflevering:
Nebraska

Wynonie Harris (1915-1969), die we hierbij koppelen aan Nebraska, is een blues-shouter en rhythm & blues zanger van veelal snelle en humoristische songs in de periode 1946-1952. Blues Shouter ? Ja, gewoon lekker hard zingen om er bovenuit te komen.

Gerrit en de Krekels Woordzoeker

N Q Z A N G P A R T I J P W Z M
T F V U C E F R O I K T G D P A
E R O L L I N G S T O N E S L F
G I T A A R N J I W T I R R E G
N J I W E L E O K R E T E P T E
S G U M Z E T E M T I R G O U O
A A L P N X S T S R O W E G E J
A N F N E H O C D R A N O E L N
K N N E O A E G D P E H F A S A
K F A U C H S P N A L Y D B O B
O A P K E I Z U M M D H S N A E
O T L E Q E H S A C Y N N H O J
R K L L E T U E L S K E I Z U M
D C B E A T L E S L E K E R K N
E Y O L O S O E A A F X E E P E
N C N E R A N S R E D N A S S A 

Zoek de volgende woorden:
lex, coen, gerrit, sander, krekels, mondharmonica, gitaar, panfluit, rollingstones, beatles, leonardcohen, bobdylan, peterkoelewijn, wijn, kaas, worst, snaren, muziek, sleutel, muzieksleutel, akkoorden, ritme, solo, zangpartij, johnnycash, ukelele, banjo,

Jesse Fuller - San Francisco Bay Blues (1968)

Lone Cat Jesse Fuller - San Francisco Bay Blues (1968)
Jesse Fuller (1896-1976) was een Amerikaanse eenmansband-muzikant, het meest bekend door nummers als "San Francisco Bay Blues". Zijn bijnaam was "Lone Cat."

Leonard Cohen

Schrijver, dichter en liedjeszanger tussen twee werelden, de literaire aan de ene kant en die van de popmuziek aan de andere. 'In beide word ik verguisd,' heeft hij zich ooit laten ontvallen.
Cohen wordt geboren in Westmont, de chique buitenwijk van Montreal. Zijn vader is directeur van een textielfirma en in goeden doen. Leonard kent mede daardoor een vrij zorgeloze jeugd. Op de universiteit verandert hij een paar maal van studierichting en vat een grote passie op voor het schrijven van gedichten. Al op jeugdige leeftijd wint hij een aantal literaire prijzen en wanneer in '56 zijn eerste dichtbundel verschijnt, is hij in één klap een bekende naam in Canada. Hij krijgt een studiebeurs die hem in staat stelt om zich na een korte periode in New York terug te trekken op het Griekse eiland Hydra, waar hij werkt aan gedichten, een roman en aan een aantal songs. Liefde voor folkmuziek brengt hem ertoe zelf de gitaar ter hand te nemen. De confrontatie met het fenomeen Bob Dylan drijft hem in de richting van de rock. Na '66 concentreert hij zich vooral op het schrijven van popsongs. Judy Collins neemt één van zijn songs op en het wordt meteen een hit: Suzanne.

Het zal Cohens grootste hit blijken. Hij neemt de song zelf op in '67, wanneer hij zijn debuutalbum The Songs Of Leonard Cohen maakt.

Hij gaat ook optreden, zij het spaarzaam, en huurt daarvoor sessiemuzikanten in. Tweemaal wordt er een film van de rondtrekkende moderne troubadour gemaakt: Ladies And Gentlemen: Mr. Leonard Cohen ('68) en Bird On A Wire ('73). Met platen als Songs From A Room en Songs Of Love And Hate weet hij zijn rockpubliek te vergroten. Waar hij komt trekt hij zalen vol devote bewonderaars. Zijn composities zijn soms van zeer hoog gehalte en worden dan ook gretig door derden gecoverd: Joe Cocker, Spanky & Our Gang, Herman van Veen e.a. Live Songs is het onvermijdelijke 'live'-album met opnamen van zijn Europese tournee van '72, maar ook van het Isle of Wight-optreden twee jaar daarvoor. Leonard Cohen schrijft verder een achttal dichtbundels en twee romans, waarvan Beautiful Losers de bekendste is. Na New Skin For The Old Ceremony doet hij het wat kalmer aan, tot hij in '77 een nauwe samenwerking met Phil Spector begint, hetgeen leidt tot Death Of A Ladies' Man: een album met Spector/Cohen-composities, waarop Bob Dylan en de dichter Allen Ginsberg incidenteel de achtergrondvocalen verzorgen. Recent Songs wordt geproduceerd door de o.a. van Joni Mitchell-platen bekende Henry Lewie en is wat jazziër van sfeer. Iedere plaat gaat vergezeld van een tournee, maar de tussenpozen lijken steeds langer te worden. Various Positions is opnieuw een interessante Cohen-elpee, die in de Verenigde Staten echter niet officieel wordt uitgebracht. Er wordt een tv-film over hem gemaakt, getiteld I'm A Hotel, en hij schrijft samen met Lewis Furey, een eveneens uit Canada afkomstige maar in Parijs woonachtige zanger-liedjesschrijver en diens vrouw, de zangeres en actrice Carol Laure, het scenario voor een rockopera op film. Zangeres Jennifer Warnes brengt in '86 Famous Blue Raincoat (Cypress Records), een album vol Cohen-covers, uit.

Mede hierdoor en door toedoen van jonge Cohen-fans als Nick Cave en de groep Sisters Of Mercy is er een opleving van de belangstelling voor 's mans werk. I'M Your Fan/The Songs Of Leonard Cohen By is een eerbetoon van een hele nieuwe generatie popmusici aan de grote Canadese bard. I'M Your Man wordt mede dankzij de bijzonder eigentijdse productie het bestverkochte Cohen-album sinds jaren. Cohen componeert zijn liedjes voortaan op een elektronisch toetsenbord, hetgeen het karakter ervan verandert. Op The Future blikt hij in de toekomst en wat hij daar ziet, maakt hem niet vrolijker. Het verstrijken der jaren heeft hem niet milder gemaakt. Ook dit album wordt gevolgd door een uitgebreide tournee, waarvan Cohen Live de neerslag is. Op Tower Of Song bewijzen grootheden als Sting, Bono en Elton John de Canadese bard alle eer door liedjes van hem te coveren. Van '93 tot '99 (het jaar waarin hij 65 wordt) verblijft hij in een Zenboeddhistisch klooster in Mount Baldy bij Los Angeles, waar hij op 9 augustus '96 officieel tot monnik wordt gewijd met als Dharma-naam: Jikan (de zwijgzame). In '98 maakt zijn zoon Adam zijn plaatdebuut met een door Steve Lindsey geproduceerde cd Adam Cohen. Onder de naam Field Commander Cohen brengt Leonard in '01 concertopnamen uit 1979 uit, Tour Of 1979, dat najaar gevolgd door een nieuw studio-album Ten New Songs met teksten van zijn hand en muziek van Sharon Robinson. Omdat de elektronische muziek voornamelijk voorgeprogrammeerd is en zeer klinisch van aard, zijn de kritieken niet unaniem positief. In zijn vaderland ontvangt Cohen een hoge onderscheiding: Companion of the Order of Canada. Voor Dear Heather werkt de inmiddels zeventigjarige Cohen wederom samen met Robinson. De plaat sluit enerzijds naadloos aan op zijn voorganger, maar de afstemming van Cohens sonore stem op de ietwat onpersoonlijke, doch nu subtiel gearrangeerde muziek is zo opmerkelijk verbeterd dat van een meesterwerk wordt gesproken. Voor soloplaat Blue Alert van singer-songwriter Anjani Thomas, die op veel Cohenplaten en -tournees achtergrondzang verzorgt, werkt Cohen aan tekst en muziek.

The Story of The Rolling Stones, deel 3

The Rolling Stones: de grootste rock & roll-band ter wereld met een lange geschiedenis.

De doorbraak op wereldniveau krijgt in '65 gestalte door middel van tournees door Ierland, Australië, Nieuw-Zeeland, het Verre Oosten en voor de derde maal de Verenigde Staten. Uit alle hoeken van de wereld blijven de berichten over rellen en politiecharges tijdens Stones-concerten en de reactie van het establishment dat er schande van spreekt, binnenstromen.

In januari '65 verschijnt The Rolling Stones Vol. 2, dat weer talloze r&b-klassiekers bevat, alle verpakt in het typische, rauwe en harde Stones-geluid. In juni worden opnamen gemaakt voor de eerste live-EP. Hetzelfde jaar wordt manager Oldham naar de achtergrond geschoven door de komst van de Amerikaanse accountant Allen Klein. De grootste hits scoort de groep dat jaar met de singles The Last Time en (I Can't Get No) Satisfaction. De discografen zitten inmiddels met de handen in het haar door de release van twee verschillende LP's (een Amerikaanse en een Engelse) onder dezelfde titel: Out Of Our Heads. Met het voor het eerst geheel zelfgeschreven Aftermath, een plaat die bol staat van hooghartige mannelijkheidsbetuigingen, worden dezelfde toeren uitgehaald als met Out Of Our Heads, hetgeen wederom twee van elkaar verschillende LP's oplevert.


Na Get Off Of My Cloud, dat in '65 een nummer 1-hit wordt, en 19th Nervous Breakdown uit '66, dat dezelfde weg gaat, is het vooral het keiharde, surrealistische Have You Seen Your Mother Baby, Standing In The Shadow, uitgebracht in september, dat de aandacht trekt, mede door de publikatie van de grensoverschrijdende hoesfoto van de Stones gehuld in vrouwenkleren. Het van mei daterende Paint It Black, met Brian Jones op sitar, is het eerste signaal van de komende vrijages met attributen uit het oosterse rariteitenkabinet (drugs, meditatie en de Maharishi; vergelijk: The Beatles). Op 26 maart ziet Nederland ten tweeden male de Stones; ditmaal kraaien niet de rockers het oproer in Den Bosch, maar de 'nieuwe generatie' van naoorlogse ontevredenen, studenten en toekomstige provo's. Eind september ontvangen de vijf Stones twintig gouden platen. In '67 verschijnen er twee LPs, Between The Buttons in januari en Their Satanic Majesties Request in december; beide zijn ongelukkig getimede pogingen van de groep zich los te weken van de rock en r&b.

Canon van de Nederlandse Popmuziek: 1969

Nederlandse symfonische rock floreert Ekseption en Focus zetten de toon

Symfonische rock, ook wel symfo of progressieve rock genoemd, ontstaat eind jaren zestig en wordt gekenmerkt door lange nummers met veel tempo- en themawisselingen. Er wordt niet zelden geciteerd uit bekende klassieke composities. Nederlandse bands doen niet onder voor Engelse symfobands als Procol Harum en Pink Floyd en lopen van het begin af aan mee voorop.

Ekseption richt zich in 1969 onder leiding van conservatoriummuzikant Rick van der Linden op het bewerken van klassieke composities en scoren daar internationale hits mee. Klassiek geschoold pianist Thijs van Leer en rockgitarist Jan Akkerman richten - ook in 1969 - Focus op en zijn wereldwijd succesvol met hun mix van klassiek, jazz en rock. In navolging van deze groepen ontstaan er meer bands die zich op de progressive rock storen. Zoals Alquin, dat in 1973 door lezers van Muziekkrant Oor wordt uitgeroepen tot de ‘meest trendsettende band van Nederland’.

Ook succesvol is het door Ton Scherpenzeel en Pim Koopman opgerichte Kayak. Ze scoren in 1978 zelfs een hit in Amerika met Want You To Be Mine en de groep wordt door het Amerikaanse vakblad Record World uitgeroepen tot meest veelbelovende band. Single Ruthless Queen wordt een jaar later een top 10-hit in Nederland. Supersister is met zijn mengelmoes van rock, jazz en klassiek een uitzondering in de door beat- en rockgroepen gedomineerde muziekscene van Den Haag. Medeoprichter Robert-Jan Stips duikt later op in Golden Earring en speelt tegenwoordig bij Nits.

Met de opkomst van punk eind jaren zeventig verliest de symfonische rock snel aan populariteit. Eind jaren tachtig begint het genre zich te mengen met hardrock en heavy metal. Het bekendste symfonische metalproject is het in 1994 door multi-instrumentalist opgerichte Ayreon. Met bombastische albums, waaraan veel muzikanten meewerken, laat hij de rockopera weer herleven.

Simon & Garfunkel (deel 2)

Op een bepaald moment hoort Paul de Everly Brothers met "Bye Bye Love". Onmiddellijk belt hij Art, en samen kopen ze de single. Ook in dit geval proberen ze de samenzang te imiteren. Later zal Simon zelfs zeggen gefascineerd te zijn door de achternaam van Don en Phil: "In Forest Hill heette niemand Everly. Zowat iedereen heette Steinberg, Schwarz of Weinstein!" Met de — inmiddels zijn het er twee — taperecorders van Art wordt de tweestemmige zang geoefend, bekritiseerd en weer gerepeteerd. Het duo kiest materiaal van bijvoorbeeld de blanke doo-wop groep The Crew-Cuts, zoals "Sh-Boom", voor hun eerste serie optredens op schoolfeestjes, familie-avonden en andere schnabbels.

In 1955 verwisselen ze de Parsons Junior High School voor de echte middelbare school, Forest Hills High. Op dat moment krijgen Paul en zijn jongere broer Eddie gitaren van hun vader. Paul en Art gaan nadenken over instrumentatie van de songs die ze kiezen. Een van hun eerste eigen nummers, "The Girl For Me", bevalt hen zo goed dat ze het met de benodigde vier dollar opsturen naar het auteursrechtenbureau bij de Library Of Congress. Hoezo ambitieus? Het duo gaat brutaalweg naar het gebouw waar de meeste muziekuitgeverijen gevestigd zijn, The Brill Building, op de hoek van 50th Street en Broadway in New York.



Begin 1957, na maanden van afwijzingen, nemen "Tom" en "Jerry" zich voor om nog eenmaal een muziekuitgever te benaderen. Ze hebben dan slechts twee ingestudeerde songs bij zich, die ze in één take op een acetaat inzingen in de Sanders Recording Studio op Seventh Avenue. Hun investering van twee dollar levert een maximaal rendement op. Toevallig zit de zakenman Sid Prosen in de wachtkamer, omdat hij de studio daarna besproken heeft. Hij hoort het eerste nummer, "Hey Schoolgirl" — een eigen nummer van het duo — en benadert de twee in de pauze. Nadat ook de tweede song, "Dancin' Wild", op het acetaat is gezet, wordt Prosen serieus. Ter plekke wordt een contract getekend voor een single voor het label Big Records — uiteraard een vrij klein label. Toch wordt de single zowel op 78 als op 45 toeren geperst. Prosen bedenkt een rood-witte outfit voor het duo, dat daarna zelfs te zien is in American Bandstand van Dick Clark, een televisieprogramma waarvoor in het hele land teenagers de televisie aanzetten. De twee keurige blanke scholieren met hun brave ballade worden voorafgegaan door Jerry Lee Lewis met "Great Balls Of Fire". Art staat tijdens de show duizend angsten uit en Paul is blij buurtheld te zijn. De single doet het vrij redelijk — er worden circa 100.000 exemplaren van verkocht — en komt begin 1958 op nummer 49 in de Billboard-lijst terecht.



De volgende single flopt en de derde, "That's My Story", flopt evenzeer. Dat er daarna nog meer singles van Tom & Jerry worden uitgebracht, is bijzonder. In 1958 verschijnt "Baby Talk" — hetzelfde nummer dat een van de eerste singles van Jan & Dean wordt — met een herhaling van "That's My Story" op Hunt; "I'm Lonesome" / "Looking At You" volgt op Ember (en ook in Engeland, op Pye, in 1963); met daarnaast nog een single op Mercury en op ABC Paramount. Op Big zingt Simon verder een single in onder de naam True Taylor. Veel later zal dit materiaal opduiken op handige cash-in singles en elpees.

Hoe muziek herinneringen oproept

Muziek kan tot tranen toe roeren, en een paar tonen van een liedje zijn genoeg om gevoelens en herinneringen op te roepen van decennia terug. Hoe is dat mogelijk? Een muziekwetenschapper uit Californië denkt het antwoord te hebben, en hoopt met zijn kennis Alzheimer-patiënten te helpen.
Er is nauwelijks een mens te vinden die niet gevoelig is voor de effecten van muziek. Wetenschappers doen er steeds meer onderzoek naar, en ze weten een breed publiek te bereiken met hun bevindingen. Daniel Levitin had in 2007 een verkoopsucces met het boek ‘This is your brain on music’, en de bekende neuroloog Oliver Sacks deed het een jaar later minstens zo goed met ‘Musicophilia’.

In het boek van Sacks komt de bijzondere relatie tussen muziek en geheugen duidelijk naar voren. Een mooi voorbeeld is zijn patiënt Clive Wearing, een muzikant die door een herseninfectie werkelijk niets meer kon onthouden. Na een aantal seconden al was hij vergeten wat er daarvoor was gebeurd. Toch kon hij nog de meest ingewikkelde muziekstukken spelen, ook al hield hij bij hoog en laag vol ze niet te kennen.

Een andere patiënt van Sacks voelde als gevolg van een hersenbeschadiging geen enkele emotie meer. Zijn gedrag en communicatie was gespeend van elk gevoel. Maar als hij begon te zingen, deed hij dat met alle gevoel en emotie die bij de muziek paste. Muziek was de enige toegang die hij nog had tot zijn emoties.

Precious memories
Bijna iedereen kent deze verbinding tussen muziek, geheugen en emoties uit eigen ervaring. Een paar tonen van een liedje kunnen genoeg zijn om lang vergeten ervaringen tot in detail te herbeleven. Een hete zomerdag uit je kindertijd of de eerste dans met je eerste geliefde kunnen door muziek weer in al hun intensiteit naar boven komen.

Hoe is het mogelijk dat muziek zulke intense herinneringen en emoties kan oproepen? De Californische muziekonderzoeker Petr Janata denkt dit te hebben uitgedokterd en beschreef zijn bevindingen in Cerebral Cortex.

Janata liet een aantal van zijn studenten fragmenten uit dertig liedjes horen terwijl hun hersenactiviteit werd gemeten met behulp van fMRI-scanner. Deze hersenscanner kijkt waar het bloed in het brein naar toestroomt en geeft zo een beeld van waar de meeste activiteit is. Om er zeker van te zijn dat de muziek een associatie zou kunnen oproepen met het verleden van de studenten, koos Janata liedjes uit de top-100 uit jaren waarin de proefpersonen tussen de acht en achttien jaar oud waren.

Na elk liedje gaven de studenten aan wat ze van de muziek vonden, en of het een speciale herinnering opriep. Na de hele sessie moesten ze vertellen welke liedjes de meest intense herinneringen opriepen, en wat voor herinneringen dat waren.


Dorsale deuntjes
De studenten herkenden gemiddeld zeventien van de dertig liedjes, en associeerden dertien daarvan met herinneringen. De deuntjes die de sterkste meest emotionele reacties opriepen bij de studenten, riepen tevens de meest opvallende herinneringen op. En op die momenten was er de meeste activiteit in het dorsale deel van de mediale prefrontale cortex. Oftewel: een stukje hersenschors aan de voorkant van het hoofd (zie foto).

Dit resultaat is een bevestiging van onderzoek dat Janata eerder heeft gedaan. Hij had toen een ‘kaart’ gemaakt van een aantal muziekstukken, waarop de ontwikkeling van een muziekstuk was uitgeschreven: van akkoord tot akkoord, van frase tot frase en van melodie tot melodie. Als proefpersonen naar deze muziekstukken luisterden, dan bleek uit hun hersenscan dat ze deze ontwikkelingen in de muziek bijhielden in hetzelfde gebied in de hersenschors. Ook riep dit allerlei herinneringen op.

‘Het mooie is dat de delen van de hersenen die de ontwikkelingen in de muziek bijhouden, dezelfde delen zijn die reageren op hoezeer de muziek is verbonden met herinneringen’, zegt Janata.

Muziektherapie
Dat kan goed nieuws zijn voor mensen met Alzheimer. Die reageren namelijk nog heel goed op muziek die verbonden is met hun herinneringen. Muziektherapie lijkt daarom een reële mogelijkheid. Een mp3-speler met een persoonlijke selectie van liedjes zou kwaliteit van leven van Alzheimer-patiënten op een goedkope en effectieve manier kunnen verbeteren.

Dus kijk niet raar op als Alzheimer-patiënten binnenkort gelukzalig voor zich uit zitten te mijmeren met een koptelefoon op. Ze zijn dan de mooiste episodes uit hun leven aan het herbeleven.

Bouwe van Straten

Venus

Het is precies 45 jaar terug dat VENUS van Shocking Blue op 7 Februari 1970 op de eerste plaats van de Billboard Hot 100 in Amerika wist te scoren. Een fantastische prestatie.

Robbie van Leeuwen richtte in 1967 de Shocking Blue op samen met Klaasje van der Wal, Cor van Beek en Fred de Wilde. Met deze bezetting scoorde de band in 1968 de eerste hit Lucy Brown Is Back In Town.
In datzelfde jaar 1968 ontmoette Shocking Blue manager Cees van Leeuwen op een feestje, ter ere van de eerste Earrings Nederlandse TopVeertig nummer 1 hit Dong Dong diki diki Dong, Mariska Veres, die op dat moment nog in een andere band zong.

Niet lang daarna( in 1968) nam ze de plaats in van Fred de Wilde en werd Send me a Postcard Darling een hit voor Shocking Blue samen met Mariska.

De opvolger werd VENUS, een compositie van Rob, dat in het voorjaar van 1969 werd opgenomen en in de zomer de eerste echt grote hit werd voor Shocking Blue ( nummer 3 in Nederland) Het duurde niet lang voordat de plaat ook in het buitenland werd uitgebracht.

De single was door het Colossus label uitgebracht, en kwam op 13 December 1969 de Amerikaanse hitlijst binnen. Het werd de eerste Nederlandse productie die de top bereikt van de Billboard Hot 100.

Na aanleiding van het succes in Amerika werd VENUS in Nederland opnieuw uitgebracht. Op 24januari 1970 keerde de single terug in de Nederlandse Top 40 , en haalde net als inde zomer van 1969 weer een derde plaats. Door het succes van VENUS besloot het Amerikaanse label Colossus meer Nederlandse producties uit te brengen. Ma Belle Amie van de Delftse groep The Tee Set was daar een voorbeeld van. Tee Set kwam op 24 Januari 1970 de Billboard Hot 100 binnen. De single bereikte op 14 Maart 1970 een verdienstelijke vijfde plaats. Ook George Baker scoorde zeer verdienstelijk in Amerika met LITTLE GREEN BAG.

Het Haagse gemeentebestuur huldigde de leden van Shocking Blue door in Februari 1970 Robbie Van Leeuwen de Haagse zilveren penning voor bijzondere verdiensten te geven. Zangeres Mariska Veres, bassist Klaasje van der Wal en drummer Cor van Beek kregen een herinneringsmedaille.

Wat Is Blues Muziek? (deel 1)

Blues is een van de meest vitale expressies die de zwarte Amerikaanse cultuur heeft voortgebracht. Geworteld in de Mississippi-Delta strekt deze traditionele muziek aan het begin van de vorige eeuw zijn tentakels uit om zich in de daaropvolende decennia als een inktvlek over de hele wereld te verspreiden. Ook muziekliefhebbers die niet zo bekend zijn met het fenomeen zijn er onbewust mee in aanraking gekomen. The Beatles, The Rolling Stones, symfonische rockbands, metalgroepen en legio adere artiesten putten ook nu nog uit deze rijke en onuitputtelijke bron die onze muziekhistorie rijk is.

Blues is het meervoud van het Amerikaanse woord blue, een moeilijk naar het Nederlands vertaalbare term die grofgesproken voor een melancholieke, lichtelijk depressieve levenshouding verbeeld. Het heeft echter weinig of niks te maken met zelfmedelijden, maar staat voor de poëzie van de gewone man waarmee hij zijn harde bestaan met veel gevoel voor ironie en humor verwoordt. Het is een gevecht voor menselijke waardigheid in een maatschappij waar mensen helaas nog steeds beoordeeld worden op hun huidskleur. Dat kan diep gaan, tot in de donkerste krochten van het collectief onderbewustzijn, gevoed door de voodoocultuur die de zuidelijke Delta lange tijd overheerst. Het is de mythologie van zwart Amerika.

Blues als muziekvorm is ontstaan rond 1900 en vormde de spreekbuis van de zwarte bevolking van de verenigde Staten. Het genre is ontsprongen uit de werkliederen en ballades van de voormalige slaven, vermengd met blanke countrymuziek; op de keper beschouwd een mengsel van Europese folksongs en traditionele Afrikaanse muziek. De eerste bekende componist is W.C. Handy die de muziek op papier vereeuwigd en wiens songteksten een oorspronkelijk voorbeeld vormen van de dan gangbare spreektaal. Belangrijkste exponenten zijn op dat moment Ma Rainy en Bessie Smith die met hun expressieve vocalen grote indruk maken. Die glorietijd duurt tot ongeveer 1926.

In de daaropvolgende periode viert de country- of deltablues zowel een artistiek als, relatief gezien, commercieel hoogtepunt. Succesvolle vertolkers zijn onder meer Son House, Willie Brown, Charlie Patton en Skip James. Meest tot de verbeelding sprekende artiest is echter Robert Johnson. Deze enigmatische bluesman zou volgens het verhaal ergens op een verlaten kruispunt zijn ziel verkocht hebben aan de duivel in ruil voor zijn talent. Een "ervaring" die hij vereeuwigd heeft in het nummer Crossroads Blues. Het feit dat hij hooguit een dertigtal liedjes heeft opgenomen er maar twee foto's van hem bestaan en hij op 27-jarige leeftijd naar verluidt wordt vergiftigd door een jaloerse man met wiens vrouw hij het bed zou hebben gedeeld versterkt alleen nog maar de legende. Hoe dan ook: hij wordt algemeen beschouwd als een van de beste bluesvertolkers aller tijden.

Met de komst van de grote depressie in de jaren dertig van de vorige eeuw trekken duizenden werkelozen naar het noorden van de Verenigde Staten en vestigen zich in de grote industriële centra. De muziek verplaatst zich eveneens van het platteland naar de grote steden. De akoestische blues maakt een metamorfose door en wordt elektrisch. Aan de westkust plugt T-Bone Walker als een van de eersten zijn gitaar in, navolger B.B. King neemt zijn debuutplaatje op in Memphis, John Lee Hooker maakt Detroit onveilig met zijn demonische boogie en dan is er nog de door kopstukken als Muddy Waters, Elmore James en Howlin' Wolf in de steigers gezette Chicagoblues die het solide fundament is van alle latere rockmuziek.

Drents Museum eert blueszanger Harry Muskee

Drents Museum eert blueszanger Harry Muskee

Het Drents Museum in Assen brengt een eerbetoon aan Harry 'Cuby' Muskee, de Drentse blueszanger die in 2011 overleed. In de eerste vier maanden van 2016, het jaar dat hij zijn 75ste verjaardag zou vieren, komt er een grote overzichtstentoonstelling over het leven en werk van de legendarische artiest van de band Cuby + Blizzards.

Op de expositie passeren onder meer geluidsfragmenten, affiches, hoesontwerpen, elpees, singeltjes, nooit eerder vertoonde filmopnames en andere Muskee-memorabilia de revue. De tentoonstelling krijgt de titel Window of My Eyes, vernoemd naar de grootste hit van de bluesband.

Het Drents Museum heeft zelf al twee Cuby-verzamelingen in bezit die eerder geschonken zijn. Voor de expositie is een comité van aanbeveling gevormd. Hierin zitten onder anderen Johan Derksen, voetbaljournalist en oud-manager van Cuby + Blizzards, en Huub van der Lubbe, zanger van De Dijk. Met het nieuwe project wil het Drents Museum „nadrukkelijk kleur geven aan de Drentse identiteit”.

De beat explosie (1964-1969)

Na de knusse, arbeidzame jaren vijftig begint Nederland te veranderen. West-Europa is de klap van de Tweede Wereldoorlog te boven en de economie groeit. Nieuwe statussymbolen doen hun intrede: de koelkast, de wasmachine en de televisie. De babyboomers, de vele kinderen die na de bevrijding in 1945 zijn geboren, bereiken de puberleeftijd en gaan op zoek naar idolen: The Beatles, The Rolling Stones en Bob Dylan. Het zakgeld van de gemiddelde tiener is net voldoende om één keer per maand je favoriete liedje op een 45 toeren singletje te kunnen kopen. Dat wordt helemaal grijsgedraaid op een koffergrammofoon. Hoe groot die nieuwe jeugdcultuur is, blijkt op 6 juni 1964 als The Beatles een rondvaart doen door de Amsterdamse grachten. De hele stad is uitgelopen en het wordt een enorm volksfeest.
Beatstad Den Haag

In het begin van de beatmuziek zijn het vooral Haagse bands die doorbreken. The Motions en de Golden Earrings gaan voorop, gevolgd door Q65, Sandy Coast en Tee-Set. Rond de boulevard van Scheveningen zijn veel clubs met live-muziek, waar deze Haagse bands tot ontwikkeling kunnen komen. Belangrijk is ook de nabijheid van Radio Veronica, die voor de kust van Scheveningen voor anker ligt. Veel van de medewerkers van dit station komen uit Den Haag. Er breken echter ook bands uit andere regio’s door: ZZ & De Maskers, The Outsiders en Het uit Amsterdam, The Shoes (Leiden), The Zipps (Dordrecht), The Ro-d-ys (Oude Pekela) en The Buffoons (Twente).

Generatiekloof

De eerste popmuziek klinkt tamelijk onschuldig, maar dat blijft niet lang zo. De grotere welvaart en de opkomst van de massamedia zorgen ervoor dat jongeren anders opgroeien dan hun ouders. De nieuwe generatie begint kritische vragen te stellen, o.a. over het nut van de groeiende welvaart en de geweldadige oorlog die de ‘heilige’ Amerikanen op dat moment in Vietnam voeren en. Dit leidt tot een verwijdering die de generatiekloof wordt genoemd. In dit conflict speelt popmuziek een grote rol. Helemaal als in augustus 1964 een optreden van The Rolling Stones in het Kurhaus in Scheveningen totaal uit de hand loopt. De kranten spreken schande over de opruiende muziek van de Stones en het gedrag van hun fans. De belangrijkste bron van ergernis is echter het lange haar van de beatmuzikanten en hun fans. Halverwege de jaren zestig leveren jongeren iedere dag strijd met hun ouders en leraren om met zo lang mogelijk haar door het leven te kunnen gaan.

Rock

De introductie van de anticonceptiepil betekent een ommekeer op seksueel gebied. Voor het eerst is de vrouw baas in eigen buik. Op het hoogtepunt van de seksuele revolutie zijn de popmuzikanten de sekssymbolen van hun tijd. Halverwege de jaren zestig doen ook drugs hun intrede in de popmuziek. De invloed van de zwarte muziek (blues, soul) wordt groter en de muziek krijgt een meer experimenteel, psychedelisch karakter. Na beat is rock het toverwoord. De Golden Earrings groeien mee met hun tijd en worden als Golden Earring Nederlands rockband nummer één.

Rock waaiert al snel uit in een groot aantal substromingen. In elke vertakking heeft Nederland wel een succesvolle eigen vertegenwoordiger: bluesrock (Cuby & The Blizzards), psychedelische rock (Group 1850), countryrock (CCC Inc), symfonische rock (Ekseption) en hardrock (Cosmic Dealer). Het zijn ook de jaren van de grote gitaarhelden: Jimi Hendrix en Eric Clapton. Hun Nederlandse collega’s zijn Eelco Gelling (Cuby & The Blizzards) en Jan Akkerman (The Hunters, Brainbox, Focus).

Eind jaren zestig is popmuziek gemeengoed en treedt in elk dorp op zaterdagavond wel een band op. De verspreiding van popmuziek wordt het best geïllustreerd door de eerste popfestivals. Woodstock brengt in 1969 een half miljoen jongeren op de been. Het Hollandse equivalent Kralingen vindt plaats in de zomer van 1970 en trekt zo’n honderdduizend bezoekers. Al snel heeft elk dorp zijn eigen festival. Enkelen groeien uit tot jaarlijks terugkerende fenomenen, zoals Pinkpop en Parkpop.